Około 8km od Tomaszowa Lubelskiego, między wsią Majdanek a Justynówką, wznosi się niewielkie wzgórze. Niech was nie zmyli jego wysokość (349 m n.p.m.) - przy wdrapywaniu się na szczyt można złapać porządną zadyszkę.
right-drawn-arrow1

Wskazówka! Po wejściu na pierwsze, najwyższe wzniesienie skręć w lewo w trawiastą, zarośniętą ścieżkę. Po krótkim spacerze po prawej stronie ukaże Ci się szczyt Białej Góry – krzyż.

Krzyż na szczycie Białej Góry

Jeszcze niedawno Biała Góra była lokalnym centrum sportów zimowych, znajdował się tutaj wyciąg narciarski, którego ślady obecności wciąż są widoczne. Są nawet plany, aby w najbliższej przyszłości znowu zagościli tu narciarze i snowboardziści. 

Widok z Białej Góry

Dlaczego polecamy to miejsce? Nosi ono w sobie piętno historii. Tereny, o których piszemy były częścią Grodów Czerwieńskich – pełniły one istotną rolę podczas historycznego kształtowania się początków państwowości Polski i Ukrainy.

Według słowiańskich legend, w XI-XIIIw. wyrósł tu gród Medno, czyli miodno (odkryto tam grot strzały, datowany na ten wiek). Mieszkańcy grodu naprawdopodobniej zajmowali się pszczelarstwem leśnym, czyli bartnictwem. Gród ten otoczony był wałami, których pozostałości możemy zaobserwować w ukształtowaniu tego terenu.

“Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich” podaje, że Medno zostało zniszczone w XIIIw. przez tatarów.

Kiedyś – Medno, dzisiaj – małe Bieszczady. Tak obecnie określa się to miejsce, ze względu na piękne wzniesienia i krajobrazy roztaczające się ze szczytu Białej Góry. Możemy podziwiać z niej panoramę Roztocza Środkowego oraz dolinę rzeki Huczwa. Polecamy także przejażdżkę rowerową lub samochodową po jej okolicach  – wsi Górno oraz Lipka, które otaczają zielone wzniesienia.

Obecnie o istnieniu dawnego grodu przypomina nam jedynie drewniana tabliczka wbita w ziemię.

Widok z Białej Góry