Roztocze to kraina geograficzna leżąca w południowo-wschodniej Polsce oraz na na zachodniej Ukrainie. Rozciąga się swym pagórkowatym krajobrazem od Kraśnika, aż po Lwów na długości około 180 kilometrów.
Dzieli się ono na trzy zasadnicze części:
– Roztocze Zachodnie: Gorajskie i Szczebrzeszyńskie
– Roztocze Środkowe: Tomaszowskie
– Roztocze Wschodnie (Południowe): Rawskie, Janowskie i Lwowskie
Którą część Roztocza najlepiej odwiedzić? Nie ma na to jednoznacznej odpowiedzi.
Roztocze Zachodnie
Rozciąga się od Kraśnika po Szczebrzeszyn, a jego drugie imię to lessowe. Charakterystyczną cechą krajobrazu są tutaj wąwozy, nad którymi roztaczają się – właśnie – lessowe wzgórza. Rozpościerają się one na długości wielu kilometrów, w najgłębszym punkcie osiągając nawet 20m głębokości.
Znajduje się tutaj, prawie w całości, Szczebrzeszyński Park Krajobrazowy, ze stolicą rozsławioną przez Jana Brzechwę. Jako, że Szczebrzeszyn z tego słynie, że tutaj chrząszcz brzmi w trzcinie, w całym miasteczku można znaleźć kilka pomników tego owada, a co roku na terenie parku krajobrazowego organizowany jest Festiwal Stolica Języka Polskiego, o którym przeczytasz w zakładce wydarzenia.
Roztocze Środkowe
To kraina najbardziej zalesiona, położona na piaskowych i wapiennych terenach, które przecinają podłużne doliny górnych odcinków Wieprza, Sołokiji i Tanwi. Roztocze Środkowe to przede wszystkim Roztoczański Park Narodowy ze stolicą w Zwierzyńcu oraz Krasnobrodzki Park Narodowy. Oprócz parków narodowych znajdziemy tutaj także piękne rezerwaty przyrody, które przecinają rwące potoki, zwane potocznie “szumami”. Najpopularniejsze znajdują się w okolicach Suśca (przeczytasz o nich tutaj), ale równie piękne, choć mniej znane, możemy podziwiać na Czartowym Polu w okolicach Hamerni.
Roztocze Środkowe, ze szczebrzeszyńskim chrząszczem i zwierzynieckim konikiem polskim, to zdecydowanie najbardziej turystyczna część tego regionu.
Roztocze Wschodnie
Jest najbardziej naturalne i pierwotne – jeszcze w pełni nieodkryte, pełne lasów i dzikiej zwierzyny. Tworzą je pasma wzgórz i pagórków, które rozdzielają liczne doliny. Jest przecięte granicą państw i owiane historią, której odkrywanie może okazać się wspaniałą, choć niepozbawioną wysiłku, przygodą.
Specyficzne położenie oraz bieg historii sprawiły, iż przenikały się tam dwie kultury: wschodnia i zachodnia, silne są także wpływy galicyjskie. Do końca drugiej wojny światowej mieszały się tu narodowości, języki, kultura i obyczaje. Dziś pozostało po tym współwystępowanie obok siebie cerkwi, synagog, kościołów oraz często – tylko pozostałości po wielonarodowościowych cmentarzach.